Rumuz: Bayraktar    

Her devletin bir marşı vardır. Peki marş ne demektir? Bir marş nasıl bu kadar önemli olabilir? Marş, kağıtta yazan süs değil marş milleti dimdik ayakta tutan direk gibidir. O sadece kalemle yazılmış bir yazı değil o alın teriyle duvarlara kazınmış bir marştır. O ki insanlar onun uğruna gözlerini kırpmadan canını verir. Sakın bu marşı hatırlanmayacak bir kesit haline getirmeyin o marş bizim bağımsızlığımızdır, özgürlüğümüzdür.

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;    
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. 
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; 
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

İstiklal Marşı Korkma ile başlar çünkü Hicret sırasında Peygamber Efendimiz (S.A.V) ve yakın dostu Hz. Ebubekir ile mağaraya sığınırlar. Ebubekir, korkuya kapılır.      Yakalanacaklarından tereddüde düşer. Peygamber Efendimiz, onun bu haline görünce, şöyle der:"Korkma ya Ebubekir. Allah bizimledir". Binlerce kişilik Ebu Cehil ordusuna karşı yalnızca iki kişi olan Peygamber Efendimiz ve dostu Ebubekir, her şeye rağmen Allah'a sığınmış ve korku yerine O'na güvenmişlerdir. İşte Milli Şairimiz Mehmet Akif, bunu düşünerek şiirine "Korkma!" diye başlar. İşte bu yüzden biz de korkmuyoruz      düşmandan, cehaletten ve yoksulluktan asla korkmuyoruz.

Bu marş Mehmet Akif Ersoy'un satırlarından doğan içimizi ısıtan bize zaman yolculuğu yaptıran bir marştır. Bu marş 571 hecesinde de vatan sevgisini anlatan, bu marş 1453 harfinde de önce vatan diyen bir marştır. Peygamber Efendimiz' in doğumu inanç, cihan Fatih'in İstanbul'u fethi ise güç. Tarihin her döneminde kalbimizde inanç bize yoldaş olmuştur. İşte o gün 12 Mart'ta ise Mehmet Akif bu iki olaya yoldaş olmuştur.

Biz bastığımız yere bir kara parçası diye basmayız bizim 100 yıldır kulağımıza dilimizde şu var:

Bastığın yerleri "Toprak" diyerek geçme, tanı:                       
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı   
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

Biz nice şehitleri toprağa verdik.100 senedir bu dizeleri okuyup her defasında toprağa farklı bastık çünkü biz İstiklal Marşı'nın izinden gidenleriz.

İstiklal Marşı'nın izinden gideriz dedim ya 100 sene sonrada hâlâ bu böyle:
Ruhum senden, ilahi, şudur ancak emeli: 
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli. 
Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,  
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.

Biz 100 yıldır ezan sesini minarelerinde yankılandırıyoruz, biz 100 sene önce de bunu yaptık sonra da yapacağız.

İstiklal Marşı, sıradan bir şiir ya da marş değildir. O, milletimizin bağımsızlığını temsil eder. Millî marşımız, Kurtuluş Savaşı dönemlerinde yüce Türk Milletine destek olmak ve askerlerimizi motive etmek amacıyla yazılmıştır. İstiklâl Marşı okunurken saygı duruşunda durmak aslında bu ülke için canını hiçe sayarak ölen şehitlerimize saygımızdandır. Böylece özgür ve bağımsız olmanın onur ve şerefini duyarız. İstiklâl Marşı'mızın her sözcüğünde yüce milletimizin her şehidinin ve gazisinin emaneti vardır. Bunun için İstiklâl Marşımıza saygı duymak için ayakta beklemek bizi yormaz, aksine gururlandırır.

Marşımızın son kıtasında da mavi göklerin beyaz ve kızıl süsünden bahsedilmiş yani bayraktan bahsedilir:

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal! 
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet; 
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklal!

Özgürlük ve istiklal bizim ülkemizin hakkıdır ve her zaman da olacaktır. Türk bayrağı göklerde her zaman dalgalanacaktır. Dalgalanmalıdır ki dökülen kanlar hem ona hem de bağımsızlığımıza helal olsun.

Allah bu millete tekrar İstiklal Marşı yazdırmasın...

                                                                                                                                                                                        Kır Çiçekleri